Bialski Klub Sportowy “Stal” jest najdłużej istniejącym klubem w Bielsku-Białej. Obecnie klub jest podzielony na dwie sekcje: piłki nożnej oraz piłki siatkowej kobiet. BKS posiada również dwa podmioty prawne. Stowarzyszenie Bialski Klub Sportowy “Stal” odpowiada za sekcję piłki nożnej oraz grupy młodzieżowe piłki siatkowej Kobiet. Z kolei Bialski Klub Sportowy S.A. prowadzi drużynę siatkarek, występującą w najwyższej klasie rozgrywkowej w Polsce. 

Bialski Klub Sportowy powstał w 1922 roku w Białej Krakowskiej i należy do grona najstarszych klubów w Polsce. Klub powstał w odrodzonej po I wojnie światowej Polsce, z inicjatywy mieszkańców Białej Krakowskiej, a także sympatyków sportu, na fali tworzenia klubów umożliwiających uprawianie wielu dyscyplin oraz rywalizację sportową. 

Dodatkowym czynnikiem motywującym była chęć stworzenia klubu o polskim rodowodzie – w sąsiednim Bielsku prężnie działały niemieckie kluby, które dominowały w regionie.  BKS powstał na bazie sokolego Towarzystwa Sportowego „Szczerbiec”, założonego w 1913 r., w którym uprawiano turystykę, gimnastykę sportową na wzór wojskowy oraz tenis stołowy. W klubie od samego początku największy nacisk kładziono na sekcję piłki nożnej. Na barwy BKS-u wybrano kolory czerwony i zielony, co nawiązywało do herbu Białej. Już w 1927 r., bo pięciu latach działalności, powstał w Białej stadion, na którym drużyna rozgrywa mecze do dnia dzisiejszego. Stadion został w całości sfinansowany ze środków klubowych. Z okazji otwarcia stadionu został zorganizowany międzynarodowy turniej piłkarski, na który zostały zaproszone zespoły Herta Opava oraz Oberscheineweide Berlin.

Niezwykle istotną rolą w powstaniu BKS-u była lokacja geograficzna. W 1918 roku Biała Krakowska powróciła do Polski. Zamieszkiwana była głównie przez polską ludność, która stanowiła tanią siłę roboczą dla fabryk w sąsiednim Bielsku. Bielsko i Biała, choć wówczas oddzielne administracyjnie, od dawna stanowiły jeden organizm miejski, a rzeka Biała nie mogła przecież te miasta dzielić na trwałe. Podział przebiegał jednak w ludzkiej świadomości i pamięci.

Potrzeba ukazania dumy i godności narodowej – ten przyświecał założycielom BKS-u, którzy chcieli powołać klub z polskim rodowodem, który będzie skupiał Polaków, chętnych do aktywności sportowej. 


Stadion w Białej powstał w 1927 roku. Płyta boiska była przygotowana jednak już w 1924 roku. Resztę prac przy obiekcie sportowi działacze rozłożyli na dalsze lata. Na więcej nie było ich stać. Często na utrzymanie klubu działacze wykładali własne pieniądze, bo pochodzące ze składek i darowizn nie wystarczały nawet na podstawową działalność. Nie tracąc jednak czasu zorganizowano systematyczne szkolenie piłkarzy i nieśmiało rozgrywano pierwsze mecze. Przeciwnikami były drużyny z najbliższego sąsiedztwa, jak BBSV, Hakoah, DFC Sturm oraz Biała Lipnik.  

W kolejnych latach bialski Stadion przyciągnął dwie bardzo renomowane marki. BKS w towarzyskiej konfrontacji uległ krakowskiej Wiśle 1:3, lecz ze słynną Pogonią Lwów zawodnicy z Białej zremisowali 1:1. Toteż mogło stanowić optymistyczny prognostyk na dalsze lata funkcjonowania klubu.

Rzeczywistość była jednak zgoła inna. W okresie międzywojennym, pomimo ofiarnej pracy sportowców i działaczy, w klubie nie uzyskano znaczących wyników sportowych. Piłkarze walczyli ze zmiennym szczęściem w klasie okręgowej lub w A-klasie. Na więcej nie było ich stać. Posiadana baza i możliwości finansowe nie pozwalały na uzyskanie lepszych wyników. Działacze musieli się stale troszczyć o zabezpieczenie niezbędnych warunków finansowych, by klub mógł normalnie funkcjonować. Stałą ich troską było znalezienie funduszów na sprzęt i przyjazdy na mecze.

Klub stawiał jednak przed sobą ambitne plany podnoszenia poziomu drużyny, które zostały zaprzepaszczone przez II Wojnę Światową. Spora część, zarówno zawodników jak i działaczy zamieniła stroje sportowe na mundury, a piłki na broń. Wielu poniosło śmierć, m.in. znany bialski aptekarz, piłkarz BKS-u, Stefan Ganszer, aktywny działacz podziemia, członek ZWZ-AK, a także dr Józef Hipp – ostatni przedwojenny prezes klubu. BKS nie zaprzestał jednak działalności. Grupa młodych piłkarzy zorganizowała drużynę i mimo zakazu Niemców rozgrywała mecze na okolicznych łąkach.

Po II Wojnie Światowej Bialski Klub Sportowy bardzo szybko się odbudował. Piłkarze z Białej do rozgrywek wrócili już w 1945 roku. Rozkwit BKS-u, jaki nastąpił na przełomie lat 40. i 50. jest w dużej mierze zasługą tego, iż głównym patronatem klub objęła Bielska Fabryka Maszyn Włókienniczych „Befama”.

Bardzo istotne wydarzenie dla BKS-u miało miejsce w 1949 roku. Ogólnopolskim trendem było to, że związki zawodowe zrzeszały kluby wokół określonych branż. BKS, jako podopieczny “Befamy” trafił do Zrzeszenia Sportowego “Stal”, którym kierowała Federacja Związków Zawodowych Metalowców. W tym samym czasie sztandar klubowy został wzbogacony o kolor żółty, symbol Zrzeszenia Sportowego “Stal” i stał się trójkolorowy. Od tego czasu barwy czerwono-żółto-zielone zachowały się do dziś. 

Lata 70. i początek lat 80. Bialski Klub Sportowy może określić jako najlepsze w swojej historii. Nowym opiekunem “Stali” została Fabryka Samochodów Małolitrażowych, która działała na terenie Bielska-Białej. W 1973 r. klub prowadzony przez trenera Franciszka Karmańskiego awansował po raz pierwszy do II ligi. Nowym szkoleniowcem drużyny został późniejszy selekcjoner reprezentacji Polski – Antoni Piechniczek, który prowadził zespół w latach 1973-1975. Pierwszy sezon pod wodzą nowego trenera beniaminek z Bielska-Białej zakończył na 2. miejscu, przegrywając rywalizację o I ligę z GKS-em Tychy. W 1974 r. do klubu dołączył wybitny bramkarz, późniejszy reprezentant Polski i brązowy medalista Mistrzostw Świata 82' – Józef Młynarczyk, który pozostał w klubie do 1977 r. BKS utrzymywał się w II lidze przez 5 kolejnych sezonów. W sezonie 1977/1978 zajmując 13. lokatę, spadł do ligi międzywojewódzkiej, gdzie spędził kolejne 3 sezony. 
Ponowny awans na zaplecze najwyższej klasy rozgrywkowej miał miejsce w 1981 r. Znów w pierwszym sezonie gry w II lidze BKS był bliski awansu do najwyższej klasy rozgrywek piłkarskich w Polsce, ostatecznie zajmując 2. miejsce, tracąc 1 punkt do lidera – GKS-u Katowice. Był to najlepszy wynik w historii bielskiej piłki nożnej. Kolejny sezon 1982/1983 był nieudany dla drużyny, która ostatecznie zajmując przedostatnią, 15. lokatę, pożegnała się z II ligą. Znacznie lepiej radziła sobie młodzieżowa kadra zespołu. Juniorzy BKS-u, pod wodzą trenera Edwarda Wrzeszcza w sezonie 1979/1980 zdobyli wicemistrzostwo Polski juniorów.


Od tego czasu BKS nigdy nie wrócił na piłkarskie salony. Najbliżej tego był w 2009 roku, gdy bielszczanie przegrali w barażu awans o wejście do II ligi z Jarotą Jarocin. W lipcu 2018 roku włodarze bialskiej Stali, ze względu na problemy finansowe, postanowili zdegradować zespół z III ligi do Klasy Okręgowej, w której BKS występuje obecnie.